6 Şubat Depremleri bize çok şeyi hatırlattı. Deprem ülkesi olduğumuzu, kamunun afetlere hazırlık ve müdahale konusundaki yetersizliğini, periyodik imar afları sürecinde suçun affeden ve affedilen üzerinden ülke sathına yayıldığını, halkın büyük kesiminin hükümetle devletin farkını bilmediğini, Celal Şengör ve Naci Görür’ü ve daha bir çok -gayet iyi-bildiğimiz şeyi hatırladık.
Saray ne olsun? Konuyu geçtiğimiz hafta twitterda Ömer Yılmaz, haftasonu Oray Eğin kurcaladı. Bu soru daha birçok masada, köşede tartışılıyor.
Gezi sürecinde ve sonrasında sessiz, veya tepkisini dile getirmekte çekimser kalan kesime bir haberimiz var: Parti bitti.
Başkanları, Başkanlık ettikleri İstanbul’u ve ilçe belediyelerini yönetmediklerini nihayet anlamış oldular.
3 sene önce Talya Oteli yıkılacakmış galiba diye duyduğumda kamu, özel fark etmez Türk yöneticilerinin hafriyat ve inşaat konusundaki yılmaz kararlılığı geldi aklıma. Ve emin oldum: Bu ülkede bir şeyin yıkılacağı söyleniyorsa elbet bir gün yıkılıyordu.
Mardin’deyim. Mezopotamya Ovası’na bakan eski kente, yaslandığı dağın kuzey yamacından tırmanıyoruz. Asfaltın kıvrıldığı yerde tuhaf bir oluşum var. Şelale yapıyorlarmış. Bizi gezdiren ahbabımız gururla işçilerin Ankara Keçiören Şelalesi’ni yapan ekipten olduklarını anlatıyor. Mardin’in güney yüzündeki tarihi doku eklentilerden temizlenirken, kuzey yüzü hızla tipik bir apartman kente dönüşüyor. Mardin Dağı, iki yüzünde iki başka kent, iki […]
Şehirlerde barınma, su, elektrik, ısınma, ulaşım ve atık sistemlerini organize etme ve geliştirme işi belediyeciliktir.
Bir aralar kendi tasarladığım bir evde yaşamak hevesim vardı. Yaşayacağım evin benim tarafından tasarlanmış, hatta inşa edilmiş olması gerektiğini düşünüyordum. Üstelik bu kaçınılmazdı. Her mimarın er ya da geç vereceği bir sınav.
Mimar tereddüt eder mi?
İstanbul üzerine kurulmuş bir hayal hatırlamıyorum. Kapsamlı ve sistemli bir hayal, bir ütopya, yokluğundan bahsettiğim. Bu şehir ki kendi de bir hayal, hiçbir ütopya doğurmamış. Şehri, işleyişini, hatta yayıldığı coğrafyayı da şekillendirecek bir ütopya. 3. Köprü tartışmalarıyla ilgili topladığım yazıları okurken aklıma geldi tüm bunlar. O yazılar arasında bir ütopyanın gölgesini gördüm. Turgut Cansever, okuduğum […]
Kadıköy Halkevi’ndeyim. Bu binanın arka avlusuna bakan ince uzun kütüphanesinde oturmuş kitapları karıştırırken dışarıdan erken genel seçime girecek partilerin propaganda şarkıları geliyor.