Baldırı Çıplak Mimar
Parmağıyla havada bir şeyler çizen küçücük bir çocuktu. Tek eğlencesi de buydu. Çocukluk hayaliydi mimar olmak.
Parmağıyla havada bir şeyler çizen küçücük bir çocuktu. Tek eğlencesi de buydu. Çocukluk hayaliydi mimar olmak.
Şehrin göbeğinde bir mahalle, vakit 90’ların ortası. Küçücük çocuklardık, yaramazdık, haylazdık ama en önemlisi sokaktaydık.
Dünyanın en demokratik mekanıdır tuvaletler. Başlı başına bir ülkedir. Hepimizi eşit kabul eder ve bize hiçbir toprak parçasının veremeyeceği ferahlığı verir karşılığında “vergisi”ni ister sadece. Biz de vergisini veren huzurlu birer vatandaşız bu ülkede.
Türkiye’nin 81 ilinde çok büyük bir değişim yaşanıyor bu aralar. Her gün eskimiş evler yıkılıp yerine yenileri yapılıyor ve insanlar 10 m²’lik odalara hapsedilip mutsuzluğa itiliyor. Yani koskoca dünyada ufacık, karanlık, sağlıksız evlere tıkıştırılıyoruz