Katılımcı, Sağlık Çalışanlarına Adanmış Bir Sanat Yapıtı Yarışması

Katılımcı, Sağlık Çalışanlarına Adanmış Bir Sanat Yapıtı Yarışması

AÇIKLAMA RAPORU

İçinde bulunduğumuz küresel salgın koşulları, sağlık çalışanlarının önemini ve değerini bir kere daha hatırlamamıza yardımcı oldu. Hatırlamak, elbette, salt, zaman-mekân kavrayışı içinde donmuş bir anı mekânı yaratma ve farkındalık oluşturma girişimlerinin başlıca faili değildir fakat aynı zamanda, hatırlamak, dünyanın zaman döngüsü içerisinde karakterize olan toplumsal hafızayı, icat edilmesi gereken mekânsal kurmaca olarak konumlandırmanın kültürel bir aracı haline de getirir. Öyle ki, Ocak 2020’den beri COVİD-19 pandemisi sebebiyle olağanüstü bir süreç yaşayan toplumumuz, neredeyse tüm gündelik yaşam biçimini değiştirmek ve alışkanlıklarını, yeni koşullara uyarlamak zorunda kalırken, bu süreçte sağlık çalışanları, mevcut çalışma rutinlerinin üzerine binen yeni yüklerle baş etmek zorunda kalmıştır. Toplumun geriye kalanı ise yaşam dünyasının sağlıklı bir kendilik halinde olma biçimini tehdit eden bir süreçle karşı karşıya kalmıştır.

İyi olma halinin giderek bulanıklaştığı bu zor süreç, sağlık çalışanlarının topyekûn mücadelesiyle bertaraf edilmeye çalışılmıştır. Yaşam dünyamızı sarsan pürüzlere benzemeyen ve birlikten kuvvet doğuran bu mücadele, sağlık çalışanlarının bulanıklık içindeki rollerini yeniden anlamamızı sağlamıştır ki, bu rol, şartlar ne kadar sarsıcı olsa da sağlık çalışanlarının, daima, esenlik ve iyilik adına parıldayıp toplumu iyileştirdiği bir düzenin içine konumlandırılır. Başka bir deyişle, sağlık çalışanlarının eşsiz ve onurlu mücadelesini, özveri ve emeklerini kamusal alanda görünür kılmak amacıyla tasarlanan anıt önerisinde “hatırlamak” metaforu sadece anma kavrayışı ile değil aynı zamanda süreç ile de ilişkilendirilmiştir.

Bu bağlamda anıt önerisi, alt ve üst katman ile bu katmanları bir arada tutan parlak, sağlam, yekpare bir küre aracılığıyla karakterize edilmiştir. Alt katman, yeryüzü ve hayatın bütünlüğünü temsil ederken karmaşa ve iyiliğin var olma biçimi, yaşam dünyamızın çizgisel olmayan kendiliğini işaretlemektedir. Bireyin sağlıklı bir kendilik halinde olması, yaşam dünyasındaki pürüzler, kopmalar ve parçalanmalar aracılığıyla bulanıklaşsa da sağlık çalışanlarının tutarlı ve topyekûn mücadelesiyle bu süreç, esenlik ve iyileşmeye yol alır, yaşam dünyasını yeniden biçimlendirir. Sağlık çalışanları kendilerinden kopan fiziksel ve manevi parçalara rağmen toplumu iyileştirir. Anıt önerisindeki üst katman, alt katmandaki pürüzlü düzeneğin sağlık çalışanlarının mücadelesi aracılığıyla yeniden biçimlendirilmiş halidir. Alt ve üst katman arasında yekpare bir küre olarak konumlanan sağlık çalışanları, toplumu iyileştirir ve ayakta tutar.

Etiketler

Bir yanıt yazın