Katılımcı, İTÜ İşletme Fakültesi Mimari Proje Yarışması

Katılımcı, İTÜ İşletme Fakültesi Mimari Proje Yarışması

PROJE RAPORU

Yarışmada söz konusu bağlam, İstanbul’a nitelik kazandıran tarihi yapılarından olan Maçka Karakolhanesi ve Silahhanesi’ne ev sahipliği, öte yandan, ikonik olarak nitelendirilebilecek birçok yapı ve unsura da komşuluk veya gözcülük yapmaktadır.

Zaman içerisinde törpülenmiş de olsa, bahsi geçen tarihi yapıların inşa edilmesi için bu bağlamın seçilmesi elbette tesadüf eseri gerçekleşmemiş; barındırdıkları işlev ve yapıldıkları dönemin gerektirdiği doğrultuda çevreye hakim olabilecekleri ortamı sunmasının avantajından faydalanılmıştır. Karakolhane ve Silahhane’nin ilk işlevlerini tamamlamasının ardından farklı birçok program yapıların içerisine yerleşmiş, bu süreçte çeşitli tadilat ve restorasyonlar uygulanmıştır. Sonuç ürün özgün niteliğinden büyük oranda koruyan bir yapı olduğundan yarışma dahilinde verilen başat kararlardan ilki Karakolhane’nin plan organizasyonu ve diğer yapısal niteliklerini minimum müdahale yaparak korumak olmuştur.

Yarışma programı dahilinde oluşturulacak kampüs kurgusunda Karakolhane’nin kuzey cephesinde cılız bir şekilde varlığını sürdüren doğu-batı aksı ve kuzey-güney aksının vurgulanması amaçlanmış, , bu doğrultuda amfiler oluşturulmuş, böylece dört yönden rahat bir ulaşım sağlanacağı öngörülmüştür. Bu yöntemle Karakolhane’nin tekil kalarak özgün niteliğini sürdürmesi de hedeflenmiştir.

Tasarlanacak eğitim yapısında prensip olarak belirlenen ilk adım akademisyen ve öğrenci ilişkisi üzerine kurulmuştur. Her iki grubun da günlük yaşam döngüleri ve yıl bazında yapı kullanım zamanları göz önünde bulundurulduğunda, akademisyen grubun öğrenci gruba kıyasla daha bireysel çalışma yürüttüğü ve yıl boyunca yapıyı daha yoğun kullandıkları; öğrenci grubun ise daha serbest bir programla yılın belli zamanlarında yapıya dahil oldukları yapılacak ilk çıkarımlardan biri olacaktır. Bu nedenle ihtiyaç programı dahilinde gerekli olan kütle konumlandırıldıktan sonra öğrenci ve akademisyen grupları iki ayrı blokta ele alınmıştır. Dinamik kullanıma sahip öğrenci bloğunun Karakolhane tarafına yerleştirilmesiyle kullanıcıların boğaz, Maçka Parkı gibi bağlamın sunduğu önemli vistaların değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Bu bloğa verilen eğim sayesinde gün ışığından farklı kotlardaki bireylerin aynı düzeyde faydalanması sağlanmış; yapılan taraçalar ile kuzey-güney aksı sadece yatayda değil, düşeyde de canlı tutulmuş, ‘bahçe’yi her kullanıcının demokratik bir biçimde kullanması öngörülmüştür. Akademisyen bloğu kampüsün güneyinde daha içe dönük bir yapı olarak kurgulanmıştır.

Akademik eğitimin sadece belirli ders saatlerinden ibaret olmadığı ve kolektif bilgi üretiminde öğrenci-öğrenci, akademisyen-öğrenci ve akademisyen-akademisyen iletişimlerinin de önemli yer tuttuğu düşünüldüğünden, bireylerin etkin alışverişte bulunacağı ara mekanların da niceliği ve niteliği projenin önemli girdilerinden olmuştur. Son aşamada yapıyı saran saçak, kurgulanan aks ve yapı bütünlüğünü olduğu kadar Karakolhane’nin de varlığını vurgular niteliktedir. Saçağın kabuğa dönüştüğü noktada, tarihi yapıdan hem çok ayrışmaması hem de bire bir aynısı olmaması sağlanarak, eski ve yeni yapının sağlıklı ve etkin bir biçimde bir araya gelmeleri sağlanmıştır. Tarihe ve dolayısıyla kültüre saygının sadece yapıya değil, doğaya da gösterilecek saygı ile vücut bulacağının bilinciyle 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 16, 17, 18, 19 numaralı ağaçlar korunmuş, 11, 12, 13, 14, 20 21 numaralı ağaçların ise taşınması kararlaştırılmıştır.

Etiketler

1 Yorum

Bir yanıt yazın