İtalyan Mimarların Öyküsü: IS THIS TOMORROW?

MAXXI Mimarlik Kıdemli Küratörü Pippo Ciorra, Mario Cucinella Architects Kurucusu Mario Cucinella ve Quolibet Yayınevi'nden Manuel Orazi'nin sunumlarının olacağı etkinlik, 21 Kasım saat 18:30'da İtalyan Kültür Merkezi'nde.

Moira Valeri küratörlüğündeki konferans serisi “İtalyan Mimarların Öyküsü”, 3. İstanbul Tasarım Bienali Paralel Etkinlikleri kapsamında gerçekleştiriliyor.

Sonunda Müzeydi

Pippo CIORRA, MAXXI Mimarlik Kıdemli Küratörü

Bu sunum son yıllarda italyan müzeleri ve sergileme kurumlarının rolünü sorgulamak için çok iyi bir fırsat. 

Pippo Ciorra, mimar, eleştirmen, hoca, 1996-2012 yılları arasında “Casabella” dergisi yayın komitesi üyesi dergi ve gazetelerle işbirliği yaptı ve pek çok yayın ve makalenin yazarıdır. En dikkati çekenler arasında Senza architettura, le ragioni di una crisi (Laterza, 2011) gelmektedir. Şehir ve çağdaş italyan mimarisi, Ludovico Quaroni, Peter Eisenman üzerine monografik çalışmaları vardır. Villard d’Honnecourt Uluslararası Doktora direktörüdür ve Ascoli Piceno SAAD’da dersler vermektedir. İtalya’da ve yurdışında sergiler düzenlemiş ve küratörlük yapmıştır. 2009’dan bu yana MAXXI Mimarlık Kıdemli küratörüdür.

Yaratıcı Empati

Mario CUCINELLA, Mario Cucinella Architects Kurucusu

Sürdürülebilirlikten bahsederken gerçeklik ve hırs arasında görülebilir bir ayrışma söz konusudur. Sürdürülebilirlik, vatandaşlarla sadece finansal alanda değil ilişkilerde ve ağlarda inşa edilebilmelidir. Sürdürülebilir binaları düşünmek iklim ve mekanla derin bir ilişkiyi başlatmak anlamına gelir. Sadece teknolojik değil, genetik, mühendislik ve mimari arasındaki ilişkilerde binaları yeniden düşündüğümüzü hayal edelim. Şekilde, konuda ve sadece arabalarda değil.
Dairesel yeni bir ekonominin parçası olacak, bir işlev ve görünebilir bir işi üstlenecek olan maddeler.
şekil ve malzemeleri daha da fazla çalıştırabilmek için görünebilir düşük teknolojili binaları hayal etmeliyiz. Büyük bir empati derecesine sahip bina, yaratıcı bir empati.

Mario Cucinella ,Mario Cucinella Architects – MCA’nın kurucusudur. 20 seneyi aşan meslek hayatından sonra, MCA mimari projelendirmede özellikle sürdürülebilirlik ve binaların çevresel etkisi konularına dikkat çekerek büyük bir tecrübe kazandı. Çok sayıda üniversitede didaktik açıdan aktif rol alarak, İtalya’da ve yurt dışında düzenli olarak konferanslar vermektedir.
2012 senesinde gelişmekte olan ülkelerde kaynaklara erişim ve yaşam koşullarını iyileştirmek için yenilenebilir enerji ve sürdürülebilir mimarinin entegre edilmesi amacını taşıyan, no-profit bir organizasyon olan Building Green Future’ı kurar. 2015 senesinde Bolonya’da sürdürülebilirlik alanında mesleki yeni figürlerin formasyonunu amaçlayan S.O.S. – School of Sustainability’i kurar.

1992-2016 yılları arasında italyan mimarisinin yayıncılık tarihi

Manuel ORAZI, Quolibet Yayınevi

1993-1994 arası yıldönümlerinden uzak olarak, italyan mimarisi için kuvvetli bir epistemolojik kırılma yılı oldu. Bir yandan Manfredo Tafuri’nın erken ölümü o geleneksel disiplinli yapıyı kırdı, diğer yandan ise yayınsal stiller üzerine de derin yankılarla hiç yayınlanmamış yada unutulmuş şöhretli isimleri Rem Koolhaas’ın S,M,L,XL sahnesine tekrar gündeme getirdi. Bu nedenle son 25 yılın italyan yayın üretim tarihini izlemek yapıcı sonuçların ötesinde,bu iklimin yaratmış olduğu değişikliği değerlendirmek için yararlı olabilir.

Manuel Orazi (Macerata 1974) Venedik IUAV Üniversitesinde Şehir Mimarisi Tarihi teziyle doktorasını verdi ve halen Bolonya ve Ferrar Üniversitelerinde sözleşmeli hoca olarak ders vermektedir. Quodlibet yayınevi için çalışmaktadır ve burada mimari yayınlardan sorumludur. Rem Koolhaas idaresinde 14. Venedik Mimarlık Bienalinde ve ayrıca 2014 senesinde Youssef Tohme idaresinde Bordeaux Agorà Bienalinde işbirliği yapmıştır. Son zamanlarda Yona Friedman. The Dilution of Architecture (Zurich, Park Books 2015) adlı eseri yayınlamıştır.

Etiketler

Bir yanıt yazın