İzole Bir Kent ve Görünmeyen Hayatlara Dair
Bu kısa öykü, kentin görmezden gelinen bir parçası, ’ev’sizlerin penceresinden; aslında gerçekliğin bizzat olağan sınırlarında konumlanan bir hatırlatmadır. Sokakları yaşamlarının temel bir gerçekliği edinmiş insanların; sosyal izolasyon süreci ile birlikte değişen mekan yaklaşımları, ’ev’ algıları ve kent ile ilişkileri ele alınmıştır.